طی چند سال اخیر، تحول دیجیتال توانسته شرکت ها و سازمان ها را در یک انقلاب به چالش کشیده و در گذاری از سنتی کار کردن به سمت مدرنیته به حرکت دربیارود. یکی از مهم ترین بخش های این تحولات در واقع در قلب اقتصاد دیجیتال نهفته شده است که باید حتما به آن نیز به شکلی خاص نگریسته شود.
در ادامه با غزال همراه باشید…
اقتصاد دیجیتال چیست؟
اشتباه نکنید! اقتصاد دیجیتال به هیچ وجه ماهیت جدیدی نیست، بلکه در یک مسیر تکاملی از دهه ۱۹۷۰ میلادی پیش آمده است. اگر چه به نظر می رسد که اقتصاد وابسته به شبکه در دهه ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۰ شکل گرفته باشد، اما پیش از آن نیز پایه ریزی های لازم در اقتصاد دانش بنیان شکل گرفته بود. اقتصاد دانش بنیان، الگویی از اقتصاد بر مبنای تولید، توزیع و کاربرد دانش بود.
در این الگوی اقتصادی، پایه بر کمیابی منابع و محدودیت نیست. در این شکل از اقتصاد دانش بر خلاف سایر منابع کلاسیک که هنگام مصرف مستهلک می شوند، می‌تواند بارها و بارها مصرف شود و هر بار رشد بیشتری داشته باشد.
در یک اقتصاد دیجیتال، ثبات پایین بوده و سرعت به مراتب افزایش می یابد. در چنین اقتصادی از فن آوری ها و تکنولوژی های دیجیتالی، برای سرعت بخشیدن به امور استفاده می شود و کسب و کارها پیشبرد سریع تری در امور مربوط به خود دارند.
اگر سازمان ها به هر شکلی در کسب و کار خود در قالب سنتی، همچنان بر مدار سابق خود پیش بروند، به دلیل دیجیتالی شدن اقتصاد و گذار دیگر کسب و کارها به این سمت (از سنتی به دیجیتال)، دیگر قادر به حفظ رقابت سابق خود نخواهند بود. در حقیقت به جرات می توان گفت که خواه یا ناخواه باید با این طوفان شکل گرفته همراه شده و به هر ترتیبی با آن پیش رفت. در غیر این صورت، این سازمان ها به سرعت مسیر افول را در پیش خواهند گرفت و از صحنه رقابت خارج خواهند شد. سرعت بالای رشد در این اقتصاد باعث کاهش موانع ورود کسب و کارهای جدید به بازار شده و در مقابل، جایگاه سازمان ها و سهم بازار کسب و کارهای سنتی و محافظه کار را به صورت جدی تهدید خواهد کرد.
