زمانی که شرکت ها و سازمان ها با مشکلات مالی روبرو شده و نیاز به نقدینگی پیدا می کنند، روش های مختلفی برای تامین سرمایه پیش روی آن ها قرار دارد که به نظر می رسد یکی از بهترین آن ها، تامین سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی ها باشد.با استفاده از این روش اگر چه نقدینگی به سازمان وارد نمی شود، اما بالا بردن سرمایه، موجب بازگشت اعتماد نسبت به وضعیت و عملکرد سازمان شده و به خودی خود زمینه ساز دریافت وام و اعتبارات یا میل دوباره سهامداران خواهد شد.
تجدید ارزیابی دارایی ها
بدیهی است که ارزش دارایی های سازمان و شرکت ها در زمان خرید آن ها در حسابداری ثبت شده و به همان قیمت روز، در رقم سرمایه لحاظ می شوند. با در نظر گرفتن تورم های همیشگی رایج در کشور، دارایی هایی نظیر ملک، ماشین آلات و …، در گذر زمان با افزایش قیمت همراه خواهند بود. به این شکل با تجدید ارزیابی دارایی های شرکت یا سازمان می توان ترازنامه را به روز کرده و به این شکل با افزایش سرمایه شرکت، امکان دریافت اعتبارات، جذب سهامداران و … را به شکلی موثرتر رقم زد و تامین مالی و سرمایه گذاری را شکل داد.
یکی از رایج ترین نمونه های سازمانی که دست به تجدید ارزیابی دارایی ها به منظور جلوگیری از اعلام ورشکستگی کامل می زنند، سازمان های بحران زده و در معرض ورشکستگی هستند. معمولا این سازمان ها در شرایط بحران زده، قادر به دریافت وام و اعتبارات لازم از بانک ها و موسسات مالی نیستند و با تجدید ارزیابی دارایی ها و افزایش سرمایه به این شکل، نسبت زیان انباشته به سرمایه را کاهش داده و از ماده ۱۴۱ قانون تجارت مربوط به قانون ورشکستگی خارج می شوند. به این شکل سازمان فرصت پیدا می کند تا دوباره خود را احیا کرده و با کسب اعتبارات به فعالیت ادامه دهد.
البته این تنها شرکت های بحران زده نیستند که از این فرمول افزایش سرمایه بهره می برند، بلکه سازمان هایی نیز که دارای شرایط مالی و کسب و کار مناسبی هستند با استفاده از تجدید ارزیابی دارایی ها، می توانند زمینه به دست آوردن اعتبارات بیشتر را رقم زده و به این شکل تامین سرمایه بالاتری برای ورود به پروژه های جدید و پیشبرد پروژه ها و اهداف قبلی با سرعت بالاتر را داشته باشند.
مزایا و معایب تجدید ارزیابی دارایی‌ها
از مزایا و معایب افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی ها باید به موارد زیر اشاره کرد:
مزایا
- با این روش بدون نیاز به دریافت وام و اعتبارات، عدد کلی سرمایه شرکت افزایش می یابد. به واقع دارایی های فعلی سازمان، مجدد ارزیابی شده و مطابق با نرخ روز آن ها که معمولا انتظار داریم بیشتر از قبل باشد، عدد بزرگتری به عنوان سرمایه سازمانی ثبت خواهد شد.
- با این فرمول، اعتبار و سایز سازمانی افزایش پیدا کرده و اقبال عمومی به آن بیشتر خواهد شد. همین طور سهامداران با دید مثبت تری به سازمان نگریسته و این باعث جذب سرمایه های نقدی و واقعی خواهد شد.
- سازمان ها و شرکت های ورشکسته یا در معرض ورشکستگی می توانند به این ترتیب، سرمایه جاری سازمان را افزایش داده و نسبت زیان دهی را کاهش دهند. این موجب می شود تا سازمان از قالب ورشکستگی خارج شده و فرصت تنفس برای بازیابی قوای خود را داشته باشد.
معایب
۱. اصلی ترین ایرادی که به این روش افزایش سرمایه وارد است، این خواهد بود که به این شکل هیچ نقدینگی واقعی به سازمان وارد نمی شود و تنها عدد سرمایه آن در ترازنامه افزایش خواهد یافت. به واقع اگر سازمان نیازمند تزریق نقدینگی واقعی برای پیشبرد اهداف و پروژه های خود یا اضافه کردن پروژه های جدید باشد، به این شکل تنها زمینه به دست آوردن نقدینگی و اعتبارات را کسب خواهد کرد و باید در مراحلی جداگانه برای رسیدن به نقدینگی و اضافه کردن آن به چرخه مالی سازمان اقدام شود.
۲. در زمانی که مصوبات حمایتی خاصی وجود نداشته باشد، مطابق با قانون مالیات‌های مستقیم، سازمان هایی که اقدام به افزایش سرمایه از محل مازاد تجدید ارزیابی بنمایند، لازم است که به اندازه ۲۵ درصد از افزایش سرمایه به وجود آمده در قیمت دارایی مزبور را تحت قالب مالیات به اداره مالیات بپردازند . همین طور تا زمانی که این دارایی ها در شمار دارایی های سازمان باشند، لازم خواهد بود که هر ۵ سال یک بار تجدید ارزیابی صورت بگیرد. (البته در صورتی که این دارایی ها به فروش رسیده و از شمار دارایی های سازمان خارج شوند، دیگر بدیهی است که نیازی به تجدید ارزیابی نخواهد بود.)
کلام آخر
شما چه نکات و موارد مهم دیگری در خصوص افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی ها می دانید که در بالا به آن ها اشاره نکرده باشیم؟ این نکات مهم را در بخش نظرات با کاربران وبلاگ گروه مشاوران مدیریت و فناوری غزال در میان بگذارید.
